Elbet birgün, şu alemden gidersen,
Gün olurda, ecel gelip göçersen,
Ölüm urbası kefeni giyersen,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Zamanla biçare, düşkün kalırsan,
Son yudum suyuda, dosttan alırsan,
Ölüm var haktır, bunu da bilirsen,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Dünyadan kopupda, sıyırılırsan,
Geride mal mülk, miras bırakırsan,
Kimseden, bir fatiha alamazsan,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Nefis var candadır, mutlak kandırır,
Tutar kardeşi, kardeşe kıydırır,
Yüreğin dağlanır, ağıt yaktırır,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Genç ile yaşlısı, ayırt edilmez,
Alacak kaç nefes, kaldı bilinmez,
Hazır ol denilip, haber verilmez,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Son umudumuz, şehadetle gitmek,
Kime nasip olur, salından tutmak,
Bilmem mümkünmü, o günü unutmak,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Tabuta binip, musallaya konduk,
Topraktan geldik, toprağın olduk,
Son mekân, ahiret yurduna vardık,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


iyiyi kötüyü, dünyada gördük,
Ahiret ehline, ahvalini sorduk,
Nice üzgün pişman, matemli bulduk,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !


Geldik gidiyoruz, buda biline,
Güvenip sırt dayadık, hak ilmine,
Baktımda çiğ düşmüş, iki gözüne,
Ağlama ne olur, sakın ağlama. . . !